Ambra
Ponieważ nasza skóra jest kompletnym krajobrazem, oceanem,
musimy być niezapomniani albo nie być wcale.
Kałamarnice, nieznane ludzkim oczom, wypływają
zwabione światłem księżyca na wodzie - coś,
co umyka tak wytrwale, warte jest pożądania.
Wtedy osiadają na mieliznach albo dopada ich
wróg, wieloryb. Czasem rybacy
wieszają papierowe latarnie na dziobach łódek
i tyłem wiosłują do brzegu. Tak dużo czasu
potrzeba, żeby uwierzyć
w dowody.
Weźmy połamany księżyc nad falami,
brak zapachu księżycowego światła
w słonej wodzie - w końcu
wzór staje się jasny. Kałamarnica olbrzymia, którą
rzadko widuje się za życia, lecz wielorybnicy
często znajdują jej zwłoki w wielorybach.
Tam wydziela swoje mocne wonie,
swojego ducha - Joy, Fly By Night, Green
Paradise, zawsze dążąc do tego,
czym musi się stać. Jakże się nazywała, ambra?
porusza się przede mną, prawie na dotknięcie -
jaśmin, lawenda, bergamotka, róża...
Podaję za:http://biuroliterackie.pl/biuro/biuro.php
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz